10 sep Blog: “IK BEN BOOS!” Makelaars worden onterecht zwartgemaakt (deel 2)

In deel 1 van mijn blog “IK BEN BOOS” heb ik reeds twee stellingen besproken. Nu de volgende twee stellingen waarvan ik vind dat er in de media een foutief beeld wordt geschetst.

Woningzoekers krijgen niet eens de kans om de woning te bezichtigen of ertussen te komen:

Bedenk dat er soms wel 100 aanvragen zijn. Nu het houden van grote openhuizen i.v.m. corona regels niet meer mag, moeten verkopende makelaars iedereen individueel laten kijken. Meestal wordt de grens gezet op 20 of 30 bezichtigingen of zelfs nog meer. De andere 70 komen dan op een reservelijst. Dat worden dan de eerste 70 boze mensen die het gevoel hebben dat het er niet eerlijk aan toe gaat.

Hier komt het voordeel van het inschakelen van een aankoopmakelaar naar voren: mijn verkopende collega’s weten dat als ik met een klant langs kom, de kans ook groot is dat we een bod uit gaan brengen, dat dat bod ook een serieus bod zal zijn en dat ze zich geen zorgen hoeven te maken dat een eenmaal gesloten deal ontbonden wordt omdat de koper zijn financiering niet rond krijgt of onzeker wordt omdat hij niet goed begrijpt hoe het werkt. Mijn betrokkenheid als aankoopmakelaar wordt dus gewaardeerd, maar als je bedenkt dat 75% van de kopers ook slaagt zonder aankoopmakelaar is de stelling blijkbaar niet juist.

Dat een woning expres met een te lage vraagprijs in de markt wordt gezet en de verkopende makelaar zo een exorbitant grote bonus binnen sleept:

Allereerst: de vraagprijs is een marketing instrument waarmee de verkoopstrategie wordt bepaald. Als een verkoper een ton meer wil vragen voor zijn woning en zijn makelaar gaat daarmee akkoord, dan wordt de woning op deze manier aangeboden. Momenteel is het inderdaad beter om met een wat lagere prijs de markt op te gaan. Zo weet een verkoper zeker dat er veel mensen op af komen. De vraagprijs is dus niet de waarde van de woning.  Afspraken over courtages worden gemaakt tussen de verkoper en de verkopende makelaar. Hier zijn geen regels voor. Een verkoper doet er verstandig aan meerdere verkopende makelaars uit te nodigen voor een kennismaking. In dit gesprek zal een verkopend makelaar aangeven wat een goede vraagprijs en verkoopstrategie zal zijn. Ook zijn courtage geeft hij af. Er zijn verschillende beloningssystemen. Een verkoper kan dus een bewuste keuze maken over wat hij redelijk vindt aan courtage.

Persoonlijk ken ik weinig verkopende makelaars in Rotterdam die werken met een bonus van 10% over de meeropbrengst boven de vraagprijs, zoals gesteld in het televisieprogramma Radar op 6 september 2021. Die ene keer dat ik een vermoeden had en hiernaar heb gevraagd, bleek dat de betreffende collega er een hele slechte ervaring mee had opgedaan, omdat het voor beide partijen niet goed voelde. Dat er dus gesteld wordt dat dit een normale gang van zaken is, geloof ik niet. Ook hier zal het eerder een uitzondering op de regel zijn.

Dus ook bovenstaande twee stellingen zijn in mijn optiek zwaar overdreven en geven een foute voorstelling van zaken. Het merendeel van mijn verkopende collega’s heeft het beste voor met zijn klant (de verkoper) hecht waarde aan ethisch handelen en doet er alles aan om het verkoopproces, in deze hectische markt, voor alle partijen eerlijk en transparant te laten verlopen.

In blog 3 van de serie “IK BEN BOOS!” ga ik in op de stellingen:

• Dat makelaars het aanbod elkaar onderling toespelen.
• Dat makelaars elkaar informatie toespelen, waardoor zij een inschrijving winnen.